Myśli z drogi

Co sprawiło, że deszcz na szlaku przestał mi przeszkadzać?

Pamiętam moje możliwości kiedyś vs. teraz. To nie pomaga uzbrajać się w cierpliwość. A tylko cierpliwość pozwoli mi wrócić do stanu z przeszłości.

Sukces od porażki czasami oddziela bardzo niewiele. Uczę się wnioskować i z jednego i z drugiego.

Obserwuję smutek. Jak jestem w nim za długo, to zwykle wiem co zrobić, żeby wyjść z tego stanu.

Wspólna nauka jest niezwykle skuteczna. Ale korzystam z niej tylko w niektórych przypadkach.

Spotkałem na swojej drodze mnóstwo osób, które pomogłyby mi stać się tą wersją siebie, którą jestem dzisiaj.

Odpuszczanie czy lenistwo? Długo zajęło mi nauczenie się rozróżniania tych dwóch rzeczy.

Uwielbiam iść w góry z kimś, z kim mogę pomilczeć i dla obydwóch stron to jest OK.

Jedną z okoliczności, kiedy nie potrzebuję planować i nie planuję, jest bieganie w nowej okolicy. Zwiedzam gubiąc się w czasie biegania.

Zdarza mi się o czymś myśleć długo. A czasami wystarczy w minimalnym stopniu przetestować ten obszar i uwolnić głowę od myślenia na ten temat.