Myśli z drogi

Zaskakujący efekt rozpoczęcia trudnego dnia od pomyślenia o wdzięczności

W dzień, w którym miałem mnóstwo rzeczy do zrobienia usiadłem na ławce w słońcu.

Dam radę, wyrobię się, wystarczy mi czasu – często takie historie sobie opowiadam.

Myślałem, że momenty kluczowe są za mną. A tu okazuje się, że następny czai się tuż za zakrętem.

Gdybym był sądzony za swój najgorszy dzień, kim byłbym? Zatrzymało mnie to pytanie.

Przestrzeń postrzegana w różnych okolicznościach jest inna. Oglądanie jej pustej to jedna z moich małych przyjemności.

Czasami boję się, że nie znam odpowiedzi, że ktoś o mnie źle pomyśli. Jestem wtedy mniej ciekawy świata.

Po operacji kolana mam sporo ograniczeń w poruszaniu się. Dzięki temu ćwiczę wdzięczność.

Szukam mikroszczęść. Ostatnio uświadomiłem sobie ich nowe źródło.