„Niewypowiedziane oczekiwania są zaplanowanymi urazami.” Napisał to Neil Strauss To zdanie jest mocne, bo od razu pokazuje połączenie nienazwanych oczekiwań z urazem i gniewem.
Znam jeszcze jeden cytat, który mówi o czymś podobnym:
„Jeśli nie spełniam twoich oczekiwań, nie obrażaj się. Przecież to są twoje oczekiwania, a nie moje obietnice.” Ten cytat jest przypisywany Christianowi Friedrichowi Hebbelowi.
Moja pierwsza myśl związana z tymi cytatami dotyczy kontaktów międzyludzkich – jeżeli oczekuję czegoś w relacji, to moim obowiązkiem jest dobrze o tym opowiedzieć. Przecież inni ludzie nie czytają w moich myślach i nie wiedzą czego od nich oczekuję.
Samo formułowanie oczekiwań w słowa jest już świetnym momentem na uważność – czy ja na pewno tego oczekuję, czy ja na pewno umiem o tym opowiedzieć, skąd mi pojawiło dane oczekiwanie? Często myśląc o tym jak opowiem o oczekiwaniu zdaję sobie sprawę, że ja wcale nie chcę tego od drugiej osoby. Napięcie związane z niespełnieniem tego czego chciałem opada.
Jest jeszcze czasami druga myśl związana z przytoczonymi wypowiedziami. A co jeżeli te cytaty odnieść do siebie samego, siebie samej? Jakie mam niewypowiedziane oczekiwania w stosunku do siebie samego? Jakich własnych oczekiwań nie spełniam, a nawet nie powiedziałem o nich na głos?
Ten obszar też warto zaopiekować i nauczyć się komunikować wewnętrznie. Tutaj niezmiennie zachęcam do zrobienia tego w formie pisemnej – wtedy ta myśl, to oczekiwanie staje się bardziej namacalne i możemy coś z nim zrobić.