Ten esej powstał po przesłuchaniu rozmowy Susan Dominus z Adamem Grantem w jego podcaście.
The neglected power of siblings with Susan Dominus (Transcript)
Często mówi się o tym jak dużą rolę na nasze życie mają nasi rodzice i nikt nie zaprzecza, że ich wpływ jest znaczący. Ale Susan Dominus, autorka książki „The Family Dynamics” twierdzi, że przypisujemy rodzicom zbyt duży wpływ na nasze życie, a nie doceniamy wpływu na nasz naszego rodzeństwa.
Zwraca uwagę na wzajemne wsparcie, które rodzeństwo, wprost lub nie wprost sobie daje. Rodzeństwo często działa jako wzór – do naśladowania lub zaprzeczania, przeciera szlaki (zespół, uczelnia, możliwości). Czasami widoczny jest efekt „wybieranie niszy” (Niche Picking). Młodsze rodzeństwo często wybiera inną „niszę”, aby się wyróżnić. Na przykład, jeśli starsze rodzeństwo jest bardzo akademickie, młodsze może rzucić się w sport, ponieważ wiedzą, że „nie będą tego dotykać”.
Autorka opisuje efekt „przenikania” rodzeństwa (Sibling Spillover Effect) – wspomina badanie Emmy Zang (socjolożki z Yale), które wykazało, że kiedy starsze rodzeństwo odnosiło sukcesy w szkole (np. dzięki temu, że było starsze w swojej klasie), młodsze rodzeństwo również zaczynało lepiej sobie radzić, niezależnie od własnego wieku w klasie. Według badaczki to dowodzi, że sukces jednego starszego rodzeństwa podnosi poprzeczkę dla młodszego.
Najstarsze dziecko jest pierwszym, które konfrontuje się z każdą nową zasadą. Młodsze dzieci mogą „nakłuwać dziury” w tych granicach, a rodzice z czasem obniżają standardy.
Takich opowieści i wniosków w tej rozmowie jest więcej. Mnie to bardzo zaciekawiło.
Nie wiem jaki Wy wyciągacie wniosek z tej rozmowy – ja ją przesłałem mojemu bratu i zamierzam przy najbliższej rozmowie porozmawiać z nim o jego odczuciach.