Teksty

Piszę do Ciebie list w piątek rano, a nie tak jak zwykle wieczorem. Robię mały eksperyment, sprawdzając, jak to wpłynie na tematy, które poruszam w listach do Ciebie, jak mi się będzie je pisało oraz czy będzie widać wpływ na zmianę sposobu układania myśli. Na razie największa różnica jest taka, że piszę w porannym słońcu, słuchając ptaków za oknem i wiertarek z pobliskiej budowy (zakładam słuchawki, jednak lepiej się pisze bez dźwięku borowania), popijając gorącą czarną (obowiązkowo czarną!) kawę. Nie będę ukrywał: nastawia mnie to pozytywnie do dnia. 

Jadę tramwajem przez piątkowy wieczorny i mocno oświetlony Kraków. Śnieg pięknie zmiękcza to, co widać przez okno, nadając krajobrazowi lekko abstrakcyjnego uroku. Myślę o dniu, który właśnie powoli się kończy, w którym po raz kolejny testuję, na ile możliwe logistycznie, ekonomicznie i energetycznie jest mieć piątki w większości przeznaczone na naukę, spotkania towarzyskie i ogólnie rozwój. Patrzę na te piątki, które już były w tym roku, i na nadchodzące kilka tygodni. Widzę, że w 70% ułożyłem to według mojego planu. Tam, gdzie moja uwaga, tam jest moje działanie – gdybym w ogóle o tym nie myślał i nie celował w taką organizację czasu, to zapewne byłoby to dużo mniej niż 70%.